बिहोगमा फुर्यो कविता श्रीकृष्णलाई सम्झिँदै श्वेताले लेखिन् मर्मस्पर्शी कविता (कवितासहित)

काठमाडौं, भदौ १७ – विवाह भएको एक महिना नबित्दै श्रीमान् गुमाएकी श्वेताको अश्रुधारा अहिलेसम्म पनि रोकिन सकेको छैन । औपचारिक कार्यक्रम श्रीकृष्णको १३ औँ दिनको पुण्यतिथिमा होस् कि कुमारी हलमा फिल्म हेर्दा होस्, उनका आँखा कहिले ओभाउन पाएका छैनन् । अरु दिन र एक्लै हुँदा त झन् उनी कति रोइन् होला । हुन पनि श्वेतामाथि बज्रपात नै खसेको छ । पतिवियोग सहन उनलाई निकै गाह्रो भइरहेको पुष्टि उनको व्यवहार र आँसुका धाराले पुष्टि गरिरहेको छ । कसैसँग केहि बोल्न नसक्ने अवस्थामा देखिने श्वेताले केहि दिन पहिले आफू र श्रीकृष्णको दुईवटा फोटोहरु फेसबुकमा पोष्ट गरि आफ्ना भित्रि वेदनाहरु भगवानसँग प्रकट गरेकी थिइन् । 

यस्तै हिजो अर्थात मंगलबार पनि उनले फेसबुकमा आफ्ना भावनाहरु बिसाएकी छिन् – कवितामार्फत । प्रोफाइलमा आफू बेहुली भएको फोटो र कभरमा विवाह समारोहको श्री र आफ्नो फोटो भएको उनको फेसबुक अकाउन्टमा श्री र आफ्नो नयाँ फोटोसहित उनले कविता पोष्ट गरेकी छिन् । उनका शब्दहरु निकै मर्मस्पर्शी छन् । उनले आफूलाई सम्हाल्नै नसकेको अभिव्यक्ति बारम्बार दोहोराइरहेकी छिन् । हेरौँ उनका कविता उनकै 

अनेक कोसिश गर्छु म अगाडी हिड्न तर म आज आफैंलाई समाल्न सक्दिन , 

भन्थे जीन्दगीका हरेक मोडमा संगर्ष गर्छु तर म आज आफैंलाई समाल्न सक्दिन , 

कुन दिनको पाप सजाएँ भोग्नु पर्यो मैले मलाई गार्हो भयो आफैले आफैंलाई समाल्न , 

दैब लग्नुको पनि एउटा सिमा हुन्थ्यो होला मलाई गार्हो भयो आफैले आफैंलाई समाल्न , 

सपना बुनेर के लागेको थिएँ जीन्दगी बसाल्न टप्प टिपेर लगिदेउ मेरो प्राण आफ्नै भगवानलाई , 

हात चल्दैन आज मेरो खुट्टा अनि दिमाग पनि चल्दैन मलाई गार्हो भयो आफैले आफैंलाई समाल्न , 

रुन्न भन्छु , 

अघि हिड्न खोज्छु सक्दिन समाल्न कहाँ गुहारौं कसलाई गुहारौं छैन मसंग शक्ति मलाई गार्हो भयो आफैले आफैंलाई समाल्न, 

फेरि विश्वास गर्छु एकपटक भगवान म तिमिलाई मलाई गार्हो भयो आफैले आफैंलाई समाल्न , 

लौ अब तिमि आफैं भन म कुन बाटो लागौं मलाई गार्हो भयो आफैले आफैंलाई समाल्न ।